កិច្ចប្រជុំសម្របសម្រួលរវាង ដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ (ម្ចាស់ជំនួយ) ជាមួយរដ្ឋាភិបាល
RFI/Bona Pen
ដោយ ប៉ែន បូណា
Radio France Internationale
ក្នុងសង្គមកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន ស្ទើរតែគ្រប់វិស័យទាំងអស់ត្រូវការជំនួយបរទេសដើម្បីដំណើ រការគម្រោងអ្វីមួយ។ ជំនួយបរទេសជារឿងមិនអាចចៀ សវាងបានសម្រាប់សង្គមមួយដែ លងើបពីភាពខ្ទេចខ្ទាំដូច កម្ពុជា ប៉ុន្តែ ជាទូទៅ ការរង់ចាំតែជំនួយខ្លាំងពេក ធ្វើឲ្យខ្មែរបាត់បង់ការពឹង ពាក់លើខ្លួនឯង។ ម្យ៉ាងទៀត ក្រោយពីម្ចាស់ជំនួយដកខ្លួន គម្រោងអភិវឌ្ឍន៍នានាច្រើនតែ គាំងលែងអាចដំណើរការបានទៀត។ នេះមានន័យថា ភាគីកម្ពុជាដែលទទួលខុសត្រូវ ក្នុងវិស័យនីមួយៗ ហាក់មិនបានទាញយកសក្តានុពលនៃ ជំនួយបរទេសដើម្បីពង្រឹងសមត្ ថភាពខ្លួនឯងនៅឡើយទេ។ នេះជាទម្លាប់ដ៏គ្រោះថ្នាក់ ដែលគួរកែប្រែ។
រយៈពេលពីរទសវត្សរ៍ចុងក្រោយ នេះ ប្រទេសកម្ពុជាបានទទួលជំនួយ បរទេសយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ ទាំងជំនួយជាថវិកា ទាំងជំនួយបច្ចេកទេស។ ជំនួយបរទេសបានចូលរួមចំណែកយ៉ ាងសំខាន់ក្នុងការស្តារសង្គម កម្ពុជាឡើងវិញចេញពីភាពខ្ទេ ចខ្ទាំដែលបន្សល់ទុកពីរបបខ្ មែរក្រហម។ ការពឹងពាក់លើជំនួយបរទេសក៏ ត្រូវគេមើលឃើញថា នឹងមានរយៈពេលយូរតទៅទៀត។
ប៉ុន្តែ ជំនួយបរទេស ក៏បានបង្កើត«វប្បធម៌»ផ្តេកផ្តួ លទៅលើតែជំនួយកាន់តែច្រើនឡើ ងដែរនៅក្នុងសង្គមកម្ពុជា។ ជាទូទៅ ប្រធានស្ថាប័ននីមួយៗតែងស្វែ ងរកជំនួយយកមកអនុវត្តគម្រោង អ្វីមួយដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ស្ថា ប័នរបស់ខ្លួន។ ការខិតខំស្វះស្វែងទាក់ទាញម្ ចាស់ជំនួយឲ្យគាំទ្រគម្រោង អភិវឌ្ឍន៍នានាគឺជារឿងល្អមួ យ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលអាក្រក់នោះគឺ មន្ត្រីខ្មែរមួយចំនួនច្រើនតែ មិនសប្បាយចិត្តនឹងជំនួយបច្ចេកទេសប៉ុន្មានឡើយ ប្រសិនបើគ្មានថវិកាភ្ជាប់ជា មួយ។ ជាទូទៅ ពួកគេត្រូវការប្រយោជន៍បុគ្គលថែមទៀតពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ ទាំងនោះ។
ប៉ុន្តែ ជំនួយបរទេស ក៏បានបង្កើត«វប្បធម៌»ផ្តេកផ្តួ
ម្យ៉ាងទៀត ទោះជាបានទទួលជំនួយជាច្រើន
ជាការពិតណាស់ ជំនួយថវិកាក្តី ឬជំនួយបច្ចេកទេសក្តី ពិតជាមានតម្លៃណាស់សម្រាប់
ទី១ គេត្រូវប្រើប្រាស់វាឲ្យអស់ លទ្ធភាពនិងឲ្យចំទិសដៅ និង
ទី២ គេត្រូវទាញយកប្រយោជន៍ពីកា រអនុវត្តគម្រោងទាំងនោះឲ្យបា នក្នុងកម្រិតអតិបរមាសម្រាប់ កសាងសមត្ថភាពធនធានមនុស្ស របស់ខ្លួនដើម្បីអាចធានានិ រន្តរភាពនៃគម្រោងនៅក្រោយពេល ម្ចាស់ជំនួយដកខ្លួន ពោលគឺនេះជាដំណាក់កាលដែលខ្ មែរត្រូវរៀនចាប់ត្រីដោយខ្ លួនឯងដោយមិនត្រូវរង់ចាំគេ ផ្តល់ត្រីឲ្យតែរហូតនោះឡើយ។
នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសជិតខាងយើង គេត្រេកអរនឹងទទួលជំនួយបច្ ចេកទេសពីអង្គការអន្តរជាតិ ឬពីរដ្ឋាភិបាលបរទេសណាមួយ ទោះបីមិនមែនជាជំនួយជាថវិកា ក៏ដោយ។ ប៉ុន្តែ នៅកម្ពុជា ជំនួយបច្ចេកទេសហាក់ដូចជាមាន តម្លៃតិចជាងជំនួយថវិកា។ រីឯការកេងចំណេញពីជំនួយបរទេ សទៀតសោត ហាក់ដូចជាមានគោលដៅបុគ្គលច្ រើនជាងប្រយោជន៍សាធារណៈទៅវិញ។ ប្រសិនបើគ្មានប្រយោជន៍ផ្ទាល់ ខ្លួនទេ អ្នកទទួលជំនួយនឹងមិនសូវចាប់ អារម្មណ៍ឡើយ។ នេះជាឥរិយាបថខុសឆ្គងដ៏ធំ មួយដែលបាន និងកំពុងបង្អាក់ដំណើរការអភិ វឌ្ឍន៍ប្រទេសកម្ពុជា និងកំពុងធ្វើឲ្យម្ចាស់ជំនួ យអស់ទឹកចិត្ត។
ដូច្នេះ ដើម្បីពន្លឿនការអភិវឌ្ឍ ពលរដ្ឋខ្មែរខ្លួនឯងជាពិសេស មន្ត្រីមានសមត្ថកិច្ច ត្រូវផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថមួ យចំនួនជាចាំបាច់៖
នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសជិតខាងយើង គេត្រេកអរនឹងទទួលជំនួយបច្
ដូច្នេះ ដើម្បីពន្លឿនការអភិវឌ្ឍ ពលរដ្ឋខ្មែរខ្លួនឯងជាពិសេស
ទី១ ត្រូវលុបបំបាត់«វប្បធម៌»ផ្តេ កផ្តួលពឹងតែលើជំនួយ ហើយបែរមកប្រកាន់ទស្សនៈ«ខ្លួ នទីពឹងខ្លួន»ឲ្យបានច្រើនតា មដែលអាចធ្វើបាន។
ទី២ នៅពេលមានជំនួយពីខាងក្រៅ គេត្រូវប្រើប្រាស់វាឲ្យមា នប្រយោជន៍ពីរទន្ទឹមគ្នា គឺ ប្រយោជន៍ហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ ធ័រូបវន្ត័ផង និងការអភិវឌ្ឍន៍សមត្ថភាពធនធា នមនុស្សផង។ ជំនួយថវិកាជារឿងសំខាន់មួយ ហើយ ប៉ុន្តែ ជំនួយខាងការអភិវឌ្ឍន៍សមត្ថភា ពធនធានមនុស្សរឹតតែចាំបាច់ថែ មទៀតដើម្បីឲ្យខ្មែរអាចពង្ រឹងខ្លួនឯងបាន និងឈានទៅរកឯករាជភាពពីជំនួយ បរទេសឲ្យបានឆាប់តាមដែលអា ចធ្វើទៅបាន។
ផ្ទុយទៅវិញ ការបន្តពឹងផ្អែកផ្តេកផ្តួលលើ ជំនួយខ្លាំងពេក ឬការរង់ចាំតែកេងចំណេញពីជំ នួយបរទេសដើម្បីប្រយោជន៍ផ្ទា ល់ខ្លួន គឺជាគ្រោះថ្នាក់ធំធេងសម្រាប់ សង្គមកម្ពុជាទាំងបច្ចុប្បន្ន និង ទៅ អនាគត៕
ផ្ទុយទៅវិញ ការបន្តពឹងផ្អែកផ្តេកផ្តួលលើ
0 comments:
Post a Comment